муаммо — [معمي // معما] а 1. сарбаста ва муғлақ, пӯшида, душворфаҳм 2. масъалаи сарбаста; мушкилот 3. адш. шеър ва сухане, ки ғайр аз маънои зоҳириаш бо рамз ва имо номи касе ё чизеро ифода мекарда бошад; муаммои чизеро кушодан (ҳал кардан) чизи сарбаста… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаммогӯӣ — [معما گوئي] гуфтани сухани сарбаста; изҳори муддао кардан бо рамз; муаммо навиштани шоир: муаммогӯӣ кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пардак — [پردک] кит. чистон, луғз; муаммо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пурасрор — [پراسرار] пур аз муаммо, сирдор: нигоҳи пурасрор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пурмуаммо — [پرمعما] пурасрор, пур аз муаммо, беҳад муғлақ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
саршикан — [سرشکن] 1. чизе, ки боиси кафондани сар шуда метавонад (мас., ях) 2. маҷ. муаммо, масъалаи душвор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
суратчистон — [صور ت چستان] муаммоёбӣ аз рӯи расм … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чистон — [چيستان] тасвири ягон муаммо ба воситаи ҷумла ё шеър, ки ҷавобро талаб мекунад; чист он? … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ